The best Side of นิทานรัก
The best Side of นิทานรัก
Blog Article
หมาจิ้งจอกตัวหนึ่งพลัดตกลงไปในบ่อลึก พยายามจะตะเกียกตะกายอยู่นาน จนกระทั่งมีหมาป่าตัวหนึ่งเดินผ่านมา ทางด้านหมาจิ้งจอกได้ตะโกนขอความช่วยเหลือ หมาป่าจึงถามว่าทำไมถึงตกลงไปในบ่อน้ำลึกแบบนี้ อยู่ในน้ำนานหรือยัง แล้วไม่มีใครผ่านมาเห็นเลยหรือ?
ชายหนุ่มคนหนึ่งเป็นลูกชาวประมงที่กลัวทะเลมาก เพราะตอนเด็ก ๆ เขาเคยออกทะเลกับพ่อแล้วบังเอิญตกน้ำจนเกือบเสียชีวิต เขาจึงฝังใจกลัวทะเลเป็นที่สุด
ตอนพักเที่ยง…ลูกยีราฟมักหามุมสงบ ๆ ในท้องทุ่งเพื่อนั่งกินอาหารตามลำพังอยู่เสมอ แม้อาหารของลูกยีราฟจะอร่อยมาก แต่ลูกยีราฟกลับรู้สึกว่ามันยังขาดอะไรบางอย่างไป
ให้มันยังคงสวยงามแม้จะเป็นตอนสุดท้าย
. ที่ไหนสักแห่งในตอนกลางคืน กระต่ายหนุ่มรีบเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ ซึ่งในค่ำคืนนี้ไม่มีเงาของกระต่ายสาวให้เขาเฝ้ามองอีกแล้ว กระต่ายหนุ่มรู้ตัวทันทีว่า กระต่ายสาวที่นอนพุงกลมอยู่ในแปลงผัก ก็คือกระต่ายสาวที่เขาหมายปองมาตลอดชีวิตนั่นเอง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระต่ายหนุ่มที่อ้วนตุ๊ต๊ะตัวหนึ่งแอบไปหลงรักกระต่ายสาว ที่อยู่บนดวงจันทร์ กระต่ายหนุ่มเฝ้ามองเงาของกระต่ายสาวอยู่ทุกค่ำคืน ในที่สุด กระต่ายหนุ่มก็ ตัดสินใจว่า เขาจะต้องไปพบกับกระต่ายสาวที่อยู่บนดวงจันทร์ให้จงได้
นิทานชุด เมล็ดน้อยกับปุ๋งปุ๋ง เมล็ดน้อยคอยรัก
หมาจิ้งจอกได้ตอบกลับว่า ข้าก็หวังให้เจ้ามาช่วย รีบดึงขึ้นไปก่อน แล้วจะเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟังอย่างละเอียด
ในวันต่อ ๆ มา ฮัคก็ยังคงตื่นออกไปทำงานแต่เช้าและกลับบ้านค่ำกว่าปกติอีก ฮัคบอกน้องสาวว่าไม่ต้องรอกินข้าว…ให้กินก่อนได้เลย แม้ฮัคจะยังคงยิ้มแย้มและใจดีไม่แปรเปลี่ยน แต่ยูกลับกังวลว่าพี่ชายอาจรักเธอน้อยลง เด็กผู้หญิงที่กำพร้าพ่อแม่อย่างยูจึงรู้สึกเหงามาก ยูกลัวว่าพี่ชายจะไม่รักเธอเหมือนเดิมอีกแล้ว
ที่เราสองได้มาพบกันได้รักกันฉันจะไม่ลืม
กระต่ายหนุ่มจำนิทานเรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูก” ได้ดี เขานึกอยากจะมีลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูกบ้าง เพื่อที่เขาจะได้ลอยตามลูกโป่งขึ้นฟ้าไปเหมือนกับเด็กผู้ชายในนิทาน แต่จากนิทาน เรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูก” ลูกโป่งพาเด็กผู้ชายลอยไปได้ถึงแค่ดินแดนของเทวดาและนางฟ้า องค์น้อยๆ เท่านั้น ยังไปไม่ถึงดวงจันทร์ ดังนั้น กระต่ายหนุ่มจึงจำใจต้องคิดหาวิธีใหม่ ที่จะพา เขาไปยังดวงจันทร์ได้โดยไม่ต้องติดค้างอยู่กลางทาง
ชายหนุ่มเริ่มจากพยายามฝึกร่างกายให้แข็งแรงด้วยการวิ่งที่ริมหาดทุกวัน จากนั้น เขาก็พยายามฝึกฝนการว่ายน้ำในบ่อน้ำจืดใกล้บ้าน จนเขาว่ายน้ำได้คล่องแคล่วมากขึ้นเรื่อย ๆ
อยากจะเขียนมันให้สวยงามให้เหมือนที่วาดฝันไว้ด้วยกัน
ตอนพักเที่ยง…ลูกหนูมักนั่งกินข้าวกับเพื่อน ๆ ที่โรงอาหารของโรงเรียนอยู่เสมอ กล่องข้าวของเพื่อนในห้องบางทีก็มีอาหาร บางทีก็ว่างเปล่าเหมือนกัน ถ้าลูกหนูเห็นใครไม่มีอาหาร มันก็จะแบ่งอาหารจากปิ่นโตใบจิ๋วให้เพื่อนด้วย ในทางกลับกัน หากวันใดที่ปิ่นโตของลูกหนูว่างเปล่า เพื่อน ๆ ก็จะแบ่งอาหารจากกล่องข้าวมาให้ลูกหนูคนละนิดละหน่อย แม้อาหารอาจมีน้อยกินกันไม่ค่อยอิ่ม นิทานรักของสองเรา แต่ลูกหนูและเพื่อน ๆ ก็อิ่มใจทุกครั้งที่ได้กินอาหารเที่ยงร่วมกัน